Hamileliğimin son demleri...

Son 3 gün sanırım.Sanırım diyorum çünkü hala oğlumun kendiliğinden gelme ihtimali var.Ama artık ben dahil çevremdeki herkes 25 Şubat sabahına kilitlendik

Herşey hazır bende hazırım acaba oğlum hazır mı?Beni sezeryanda en çok düşündüren bu.Oğlum içimde her zamanki rutininde dururken birden bir el onu yukarı çekecek.Tuhaf bir düşünce belki ama doğal olmayan bir süreç gibi geliyor.Öff neyse şimdi bunları düşünmenin bir anlamı yok.Sağlıkla gelsinde başka bir şey istemem.

Daha şimdiden başlayan heyecanımı nasıl kontrol edeceğim bilemiyorum.Var mı bir bilen? o anı defalarca düşünüyorum daha düşünürken kalbim hızla çarpıyor gözlerim doluyor.

Geçen gece rüyamda oğlumu kucağımda gördüm.Hatta telefonda anneme ve kayınvalideme ben doğurdumda oğlumu seviyorum bile dedim de yürekleri ağızlarına geldi.Öyle gerçek bir rüyaydı işte.

Hamileliğimin şu son günlerinde kendime sordum nasıl bir hamilelik geçirdim diye?Bir çok hamile arkadaşıma göre aslında rahat bir hamilelikti.Mide bulantısı ne bilmedim.Bunun bana tek kötülüğü iştahımın sürekli artması oldu.İlk zamanlar bol bol uyudum son zamanlarda da uyuyamadım.Ne midem çok yandı ne de bir şeyden tiksindim.Ağrılarım son aylarda oldu ama dinlenecek vakit çoktu bende.

Duygu durumu olarak iyi idare ettim galiba.Nedensiz ağlamalarım olmadı mı oldu ama çabucak bastırdım Alınganlıklarım oldu ama dert etmedim hamilelikten dedim geçtim.Başaramadığım tek bir şey vardı.Hamile olduğumu öğrendiğim ilk andan beri gelip içime oturan endişe hali.Hala da yok edebilmiş değilim.

Şimdi dileğim hamileliğim gibi doğumunda rahat geçmesi ve sonrasında yaşanması olası lohusa depresyonunu yaşamamak.Hamilelikte sevdiklerimle hiç sorun yaşamadım.En başta ortim olmak üzere herkes hep iyilikleri destekleri ile yanımdaydı umarım sonrasında da böyle olur.Çünkü dün birinden duydum "hamilelik günlerimi özlettirdiler çünkü ailede çocukla ilgili öyle sorunlar yaşadım ki" dedi.Ben genel olarak sakin bir insanımdır aynı sakin ve telaşsız halimle de oğlumuzu büyütmek istiyorum.

Planlar planlar....ne güzel düşünüyorum değil mi? ama bakalım yaşayıp göreceğim nasıl günler beni, bizi bekliyor.