Kız mı? erkek mi?

Uzun bir aradan sonra doktora gittik.Öncelikle her şey yolunda, miniğimin keyfi yerinde.Ultrason sırasında kıpır kıpırdı gene.Doktorumuza cinsiyetini sorduğumuzda önce söylemek istemedi.Sonra döndü bizim minik, açtı bacaklarını ve doktorumuzda bu yüzde yüz bir erkek bebek dedi.

Eveeeeet... küçük bir bey geliyor hayırlısıyla!

İlk tepkim şaşkınlık oldu.Ortime dönüp üzgünüm dedim.O kadar çok kız çocuğu istiyordu ki.Sanırım bende farkında olmadan kız diye alıştırmıştım kendimi.Sonra yüzündeki mutluluğu gördüm.Mutluydu. Onu öyle görünce bende mutlu oldum çok.

Önemli olan sağlıklı olması hani farketmiyordu senin için kız erkek olması diye kendime kızdım.Çok sonra düşününce, Duygu dedim sen anne olmayı istediğin andan beri ki bu çooook eskilere dayanır.Hep erkek çocuk istemez miydin? Bütün hayallerim erkek çocuk üzerineydi.Kendimi hep uzun boylu bir yakışıklının yanındaki anne olarak görürdüm.Sonra ne oldu dedim bu hayallerine.

Kulağıma yıllar içinde gelenler beni uzaklaştırmış bu hayalden.Diyorlardı ki: kız evlat hayırlı olur,şanslı annenin kızı olur,büyüyünce senin en iyi arkadaşın olur,sakin olur.....falan filan.Halbuki ortimin de dediği gibi kız erkek önemli değil sonuçta o bir insan. Biz onu çok istedik.Biz zaten çok şanslıyız ki sağlıklı bir şekilde büyüdüğünü görüyoruz.İnşallah sağlıklı olarak kucağımıza da alacağız.

Mercimeğimizdin önce, sonra miniğimiz oldun, şimdi canım oğlumuzsun!Hızla büyüyen göbişimle ortimin deyimiyle piknik tüpü göbişimle çoooooook mutlu bir erkek anasıyım ben!