11 Şubat 2011

Bekliyoruz oğlum seni...

Hani örmeyi bitiremeyeceğim düşünülen battaniye vardı ya bitirdim.Tabii pon ponlar konusunda anneannemden yardım aldım.Oğlumun el emeği göz nuru battaniyeside hazır yani :)
Bende hazırım.Eee..artık 37.haftayı bitirmek üzereyim.Hissediyorum oğlum iyice aşağıya indi ayaklarım davul gibi şiş.Hareketlerim iyice kısıtlandı.Ama oğlum maşallah tekmelere aynen devam ediyor.

Dün doktor kontrolü vardı.Neyse nst sonucu iyi çıktı.25 Şubat'a sezeryan günü verdi doktorumuz.Normal doğum çok istememe rağmen sezeryana gidiyoruz galiba.Artık niye diye sorgulamak canımı sıkmak istemiyorum.Doktorumuz neyi uygun görüyorsa o.Benim tek istediğim sağlıkla oğluma kavuşmak.Hem belki belli mi olur bizim küçük bey beklemem ben 25 Şubat'ı der bir gün çıkagelir.Bakalım göreceğiz büyük gün hangi gün olacak?

2 yorum:

Deli Anne dedi ki...

Battaniye nefs görünüyor..ellerinnize sağlık.. bebek de en hayırlı zamanda gelir dilerim..

Hayat güzeldir.. dedi ki...

Duygucum çok güzel emeğine sağlık. Bizim minnoşun da böyle bir battaniyesi var ama oya kısmı tamamlanamadan geldiği için şimdilik beklemede :)
Hadi bakalım hayırlısı olsun, belli bir tarihi beklemenin de farklı bir heyecanı vardır, kendini hazırlarsın ne güzel.. Tabi Doktorlar son sözü söylüyorlar ama doğum sonrası enerjisi açısından normal doğum olsaydı keşke hiç bir şey yokmuş gibi hayatına devam ediyorsun müthiş bişey kendimden biliyorum.
Sevgiler, Pınar