19 Nisan 2010

Belirsizlik...

Yalnızım bugün gene, ortim nöbetçi. Uzun zamandır yoktu nöbetleri alışmıştım.Zor geldi bugün. Zaten canım sıkkın.Önemli bir şey değil.Rutinlik canımı sıktı herhalde. Gerçi hafta sonu fena geçmedi. Cumartesi arkadaşlarla dışarı çıktık. Sonra ortimle alışveriş yaptık. Hafta sonu demedim sabahları gene yürüşüye çıktım. Ama içimdeki sıkıntı pek hafiflemedi.Ara sıra oluyor böyle.Bu belirsizlik canımı sıkıyor.KPSS' ye çalışıyorum ama sonu iyi olacak mı diyorum. Bu arada iş başvurusu yaptım cevap bekliyorum. Gerçi işsizlik yoktu değil mi?Sanal işsizlik vardı.Bu durumda bende sanal işsiz oluyorum :)) Evde de olsam zaman nasıl geçiyor anlamıyorum aslında. Ders çalışmak ve rutin ev işleri dışında kendimi bir şekilde oyalıyorum.Bir yandan da düşünmüyor değilim ilerde bu zamanları arar mıyım diye. Çocuk olmuş, ben çalışıyorum ve bir yandan da ev hanımlığı devam ediyor.... Şimdi düşününce o tempo güzel geliyor.Boş zamanlarımın daha çok kıymetini bilirmişim o boş zamanlardan daha çok keyif alırmışım gibi geliyor. Bilmiyorum ki gelecek ne getirecek. Flash Forward dizisindeki gibi geleceğimizden bir anı görebilseydik ne olurdu acaba?

2 yorum:

ŞEKERPEMBE dedi ki...

her yaş gibi, her anında kendine göre güzellikleri var. sen bu ev hanımlığının tadını çıkarda, ileride bebekli iş kadını olduğunda onunda kendi güzelliklerini yaşarsın. amma bebek idyorsan ben sana işten önceye al o işi derim. doğumdan sonraya bırak işi yani uafak bir tavsiye. 17 yıllık iş hayatından sonra hamile bir kadından.
vee o dizi benimd eçok ilgimi çekiyor ne ilginç demi??

hadi keyfi almaya başladın demi:)))

sevgilerimle

.ankara düşleri. dedi ki...

bence bu güzel günlerin tadını çıkar duygu. seni o kadar iyi anlıyorum ki aslında, bi yandan çalışsam mı diye iş başvurusu yapıyorum arada, bi yandan evde de otursam boş durmuyorum ki diyorum...ne bileyim hayat bi garip. bende de aynı ruh hali var.senin ne hissettiğini çok iyi tahmin edebiliyorum.
ferah tutmaya çalış içini sevgiler.